Privéopleiding ‘Audiodescriptie voor film en tv’
Begin dit jaar kregen we een aanvraag voor een privéopleiding ‘Audiodescriptie voor film en tv’. En zo kwam het dat we een crashcursus uitgewerkt hebben voor één persoon, inclusief persoonlijke begeleiding achteraf.
De aanvraag kwam van een bedrijf dat actief is in de tv-sector. Om beter in te kunnen spelen op vragen van hun klanten wilden ze graag een van hun medewerkers een crashcursus audiodescriptie (AD) voor film en tv laten volgen. Of wij iets voor hen konden betekenen? “Gaat niet, bestaat niet!” is het credo bij Officenter, waar wij onze kantoorruimte huren, dus keken we of en hoe we een opleiding op maat konden uitwerken.
Nu leiden wij al jaren onze eigen medewerkers op, dus het samenstellen van een cursus was op zich niet nieuw voor ons. Alleen duurt het een hele tijd voor iemand het vak onder de knie heeft. Of zoals ik het tegenover de klant formuleerde: in een paar dagen kan je iemand met talent aanleren wat audiodescriptie is en wat de valkuilen zijn, maar voor iemand een volleerd AD-schrijver is, ben je een halfjaar tot een jaar verder, waarbij die persoon ook goed begeleid moet worden. En dan nog is het niet voor iedereen weggelegd.
De klant besefte goed dat dit een risico was, maar ze wilden het er toch op wagen. Daarom stelde ik voor om een vrij intensieve opleiding van een dag of twee ter plaatse te geven zodat de nodige achtergrond en basis er goed in zouden zitten. Vanaf dan konden we overstappen op een systeem van afstandsleren waarbij de medewerker korte scriptjes zou doorsturen die wij dan weer konden beoordelen. Aan de hand van die feedback kon de beginnende audiobeschrijver z’n techniek verder bijschaven en perfectioneren.
Intussen zijn er heel wat maanden verstreken en de opleiding is een succes geweest voor het bedrijf in kwestie. Ze hebben nu iemand in huis die het klappen van de zweep kent en die hun klanten kan adviseren bij audiodescriptie-aanvragen.
Overweegt u ook om een privéopleiding te volgen? Neem dan gerust contact met ons op!
gepubliceerd op 27 juli 2018
Deel op:
De Heilig Bloedprocessie en The Passion
Op het eerste gezicht hebben de live audiodescriptie bij de Heilig Bloedprocessie in Brugge en bij The Passion op NPO Radio 2 veel met elkaar gemeen. Maar er zijn ook verschillen…
Vandaag heb ik de laatste hand gelegd aan de audiodescriptieteksten voor de Heilig Bloedprocessie, die morgen (10 mei 2018) door de straten van Brugge trekt. Het wordt al de derde keer dat we dit evenement live gaan beschrijven voor de blinde en slechtziende mensen in het publiek. Op het eerste gezicht lijkt deze processie enorm op The Passion, die jaarlijks wordt uitgezonden op tv en die dit jaar voor het eerst met audiodescriptie te volgen was op NPO Radio 2. In beide optochten staat het lijden van Jezus immers centraal. Maar schijnt bedriegt…
De reden dat ik de evenementen goed kan vergelijken, is dat ik voor de Heilig Bloedprocessie altijd zelf de blindentolk van dienst ben en dat ik bij The Passion dit jaar advies heb gegeven over de audiodescriptie. Daarnaast hebben we de aangeleverde teksten nagelezen én de scripts bij de video’s aangevuld. En daar zit meteen al het eerste grote verschil met de Heilig Bloedprocessie. Want hoewel het allebei live-evenementen zijn waarbij een processie door de straten van een stad trekt, zijn er bij The Passion vooraf opgenomen scènes die worden uitgezonden op tv. Het voordeel daarvan is dat je die scènes heel secuur kunt voorbereiden en dat je tijdens de uitzending dus precies weet wat je op die momenten kunt verwachten. Bij de Heilig Bloedprocessie heb je dat soort ‘rustpunten’ niet: alles is live en hoewel je ook daar met een script werkt, weet je eigenlijk nooit in hoeverre je kunt vertellen wat je had voorbereid. Zo bleek de vorige keer dat de deelnemers aan het eind van de processie steeds sneller begonnen te lopen, zodat ik veel beschrijvingen heb moeten inkorten…
Daarmee wil ik niet zeggen dat het live beschrijven van video’s ‘makkelijker’ zou zijn. In tegendeel, zelfs, want als je één cue mist, klopt soms de rest van je verhaal niet meer. In 2016 heb ik bijvoorbeeld een volledige filmvoorstelling van live audiobeschrijvingen voorzien en dat was een hele klus. Zoals Wouter van der Goes al aangaf in het voorafgaande interview over The Passion wil je je op zo’n moment niet verspreken. Een extra uitdaging bij die filmvoorstelling was dat ik bij die film ook live de ondertitels moest verwerken in mijn beschrijvingen. Meer daarover lees je op mijn Belgische blog.
En tot slot nog een grappige overeenkomst die me opviel tussen live audiodescriptie en radio maken: in beide gevallen probeer je als vertelstem ook de sfeer weer te geven in je verslag. Bij andere evenementen die ik beschrijf zoals het Buitenbeenpop-festival, let ik er altijd op dat ik niet alleen vertel wat er op het podium gebeurt, maar dat ik ook weergeef wat er verder nog te zien is. Is het druk op het plein? Wat doen de mensen precies: filmen ze bijvoorbeeld de artiesten of zwaaien ze enthousiast naar de cameraploegen die het evenement filmen? En natuurlijk: zijn er belangrijke geluiden die je moet uitleggen omdat ze anders niet duidelijk zijn? Dat en nog veel meer kon je horen in de audiodescriptie van The Passion, die intussen als podcast online te beluisteren is én je kunt erover lezen in dit blogartikel over Buitenbeenpop.
Een videoverslag over de audiodescriptie bij de Heilig Bloedprocessie in 2016.
gepubliceerd op 9 mei 2018
Deel op:
Vera’s stage bij Nevero
Tussen half februari en half april hadden we een stagiaire in huis. Hieronder beschrijft ze hoe ze haar vertaalstage bij Nevero heeft ervaren.
Als laatstejaarsstudente aan de Vertaalacademie in Maastricht was ik na het maken van honderden vertalingen op zoek naar een stageplek waar ik voor twee maanden nieuwe uitdagingen aan kon gaan. Zo kwam ik terecht bij Nevero. Hier zou een vak waar ik tijdens de opleiding nog niks over geleerd had centraal staan: audiodescriptie voor blinden en slechtzienden. Bovendien kon ik bij Nevero verder bouwen op de specialisatie die ik tijdens de opleiding gekozen had: Ondertitelen. Leuk!
Nu was tijdens de opleiding alleen vertalende ondertiteling van Engels naar Nederlands aan bod gekomen, en ging ik tijdens de stage vooral aan de slag met ondersteunende ondertiteling en ondertiteling voor doven en slechthorenden in het Nederlands. Dat was wel even omschakelen. Vooral de Vlaamse filmpjes waren voor mij als geboren en getogen Nederlandse even wennen. Moest ik die woorden en uitdrukkingen die mij zo onnatuurlijk in de oren klonken nu letterlijk in de ondertiteling zetten? En als er dan nog wat Frans bij kwam kijken werd het voor mij helemaal ingewikkeld. Zo werd er in één video gesproken over een beeldhouwer, waarvan ik de naam niet goed kon verstaan. Voor mij klonk het als Jan Dummeren. Even nagezocht op Google… en nee, dat klopte niet. Vervolgens heb ik gezocht op Vlaamse beeldhouwers met de voornaam ‘Jan’, maar zelfs zo kwam ik er niet uit. Kun je nagaan hoe verbaasd ik was toen stagebegeleider Susanne binnen één minuut de juiste naam had gevonden: Jan Desmarets. Die naam had ik ook voorbij zien komen, maar ik had er niet bij stilgestaan hoe deze naam zou klinken met een Franse uitspraak… Dat was een goede les, want reken maar dat ik nu op een andere manier kijk naar de namen en woorden die ik opzoek.
En dan natuurlijk de audiodescriptie. Wat een leuke, nieuwe manier om met taal bezig te zijn! Omdat je niet gebonden bent aan een brontekst, kun je er een hoop creativiteit in kwijt. Bovendien ben ik heel anders naar series en films gaan kijken. Een regisseur kiest voor bepaalde beelden met een reden. Als ik een stukje opnieuw bekeek om het na te kijken, zag ik weer dingen die me niet eerder waren opgevallen. Denk hierbij aan kleine dingen als een schilderij aan de muur dat in eerste instantie niet opvalt, maar dat wel iets duidelijk maakt in het verhaal. Verder heb ik geleerd om veel synoniemen te gebruiken. Mensen zien, kijken, turen en staren, werpen elkaar een blik toe, nemen elkaar op, enzovoort.
Al met al vond ik de stage erg leuk en leerzaam en wil ik Susanne en haar collega’s graag enorm bedanken voor alle lessen, feedback en hulp de afgelopen twee maanden!
Vera
gepubliceerd op 17 april 2018
Deel op:
Hoe word je audiobeschrijver?
Benieuwd wat je moet kennen en kunnen om als audiobeschrijver aan de slag te gaan? Het antwoord lees je hierna.
Een tijdje terug kreeg ik een mail van een collega-vertaler die schreef dat haar nieuwsgierigheid naar audiodescriptie de laatste maanden stevig aan het groeien is. De link tussen beeld en geluid vond ze interessant, net zoals het feit dat je door audiodescriptie mensen met een beperking kunt helpen. Tot slot stelde ze me een erg goede vraag, nl.: waar moet je goed in zijn als je audiodescriptie wilt toepassen? En kun je daar ergens een opleiding in volgen?
Op dit moment bestaat er geen voltijds opleiding tot audiobeschrijver, maar audiodescriptie is wel onderdeel van het vak audiovisueel vertalen/mediatoegankelijkheid in twee vertaalopleidingen. Maar dat is dus een deel van een vak, en het blijft vrij beperkt.
Er zijn verschillende soorten audiodescriptie (AD)
Meestal wordt er een onderscheid gemaakt tussen live-audiodescriptie en vooraf opgenomen audiobeschrijvingen.
Bij live-AD’s geeft een ‘blindentolk’ commentaar bij allerlei evenementen, optochten en dergelijke. Bij vooraf opgenomen AD’s worden aanvullende beschrijvingen bij films, tv-series enz. ingelezen in een opnamestudio en aan het programma toegevoegd. In dit artikel lees je meer over het productieproces bij filmbeschrijvingen.
Binnen Nevero bied ik beide vormen aan (live en vooraf opgenomen AD). Daarnaast geef ik ook opleidingen.
Wat je moet kennen en kunnen, hangt samen met de vorm van AD die je wilt beoefenen. De vaardigheden van een beschrijver voor live-evenementen liggen dicht bij die van een tolk (improviseren en stemtechniek zijn dan belangrijk), terwijl iemand die film en tv-series beschrijft juist schriftelijk heel sterk moet zijn en inzicht moet hebben in de manier waarop een audiovisueel verhaal wordt verteld. Mijn ervaring is dat mensen die als vertaler van commentaarstemmen werken of als ondertitelaar daar vaak goed in zijn, maar ik heb ook een collega die een achtergrond heeft als scenarioschrijver / regieassistent. Meer over mijn eigen vooropleiding lees je op mijn blog.
Op dit moment zijn er geen opleidingen voor beginnende videobeschrijvers gepland. Wel hebben we een e-cursus waarin je leert om kunst te beschrijven voor mensen die blind of slechtziend zijn. Die opleiding is geschikt voor mensen die als vrijwillige ‘beeldentolk’ werken én voor professionele gidsen die willen leren hoe ze kunnen inspelen op de behoeften van blinde/slechtziende bezoekers. Meer info over deze audiodescriptie-opleiding op: https://nevero.nl/workshops-en-cursussen/.
gepubliceerd op 29 maart 2018
Deel op:
Wil je leren hoe je kunst beschrijft voor mensen die blind of slechtziend zijn? Volg dan onze e-cursus!
In maart gaat onze e-cursus ‘Gidsen voor mensen die blind of slechtziend zijn’ opnieuw van start! Tijdens deze cursus leer je niet alleen hoe je kunst beschrijft, maar krijg je ook heel wat tips die je kunt toepassen tijdens het begeleiden en rondleiden van blinde of slechtziende gasten door een museum.
Deze online-opleiding is bedoeld voor mensen die professioneel als gids werkzaam zijn én voor vrijwillige ‘beeldentolken’ of ‘beeldenfluisteraars’.
De opleiding bestaat uit vijf delen:
- Blindheid en slechtziend-zijn
- Elementen die het zicht beïnvloeden en praktische tips tijdens het rondleiden
- Het audiobeschrijven van kunstwerken
- Valkuilen bij het audiobeschrijven en hoe ze te vermijden
- Zelf aan de slag
Bij de eerste vier delen hoort een reeks korte video’s met extra toelichting en tips. Uiteraard zijn alle video’s ondertiteld in het Nederlands. In het laatste deel ga je aan de slag met een aantal praktische oefeningen. Om de cursus af te sluiten is er een individuele eindopdracht.
Hiervoor mag je zelf een kunstwerk uitkiezen om een beschrijving van te maken. Vervolgens krijg je persoonlijke feedback bij je audiodescriptie. Het gaat dus niet zozeer om een theoretische uiteenzetting, maar om een praktische opleiding boordevol tips die je meteen kunt toepassen. Er komen geen verplaatsingen aan te pas en je kunt zelf bepalen waar en wanneer je de lessen afwerkt. Het enige wat je nodig hebt om de cursus te kunnen volgen, is een computer met internetverbinding.
Een van de video’s uit de audiodescriptie-opleiding
Enthousiaste ex-cursisten
De e-cursus is voortgekomen uit workshops die we sinds 2013 geven in opdracht van de vzw Inter en de Brusselse Museumraad. Sinds mei 2016 hebben we deze onlinecursus al verschillende keren gegeven en steeds weer zijn de deelnemers erg enthousiast.
Zo liet cursiste Elvera na afloop het volgende weten: “Ik heb er veel van opgestoken en verwacht hier in de toekomst zeker profijt van te hebben. Ook je tips vond ik erg fijn om te lezen en erg bruikbaar”. Intussen heeft zij een initiatief uitgewerkt om toegankelijke rondleidingen te organiseren in Nederlandse musea, waarmee ze vorig jaar nog in de prijzen is gevallen.
Oud-cursiste Benjamine was dan weer afgelopen najaar te horen in het Radio 1-programma Culture Club. In het item vertelde ze hoe audiodescriptie van beeldende kunst in z’n werk gaat en gaf ze een beschrijving van het schilderij De Luisterkamer van René Magritte. Je kunt het fragment hier beluisteren (vanaf 41 minuten en 30 seconden): https://radio1.be/herbeluister-culture-club-maandag-13-november-2017.
Wil je ook leren hoe je kunst beschrijft voor mensen die blind of slechtziend zijn? Volg dan net zoals Elvera en Benjamine onze e-cursus! Voor meer info kun je terecht bij susanne@nevero.nl.
gepubliceerd op 6 februari 2018
Deel op:
Audiodescriptie bij de documentaire ‘Doof Kind’
Eind 2017 stonden er ineens erg veel documentaires in de planning.
Het begon met de docu ‘Doof Kind’, die van 14 t/m 25 november 2017 op het IDFA (International Documentary Festival Amsterdam) te zien was en die vanaf 1 maart 2018 in de bioscoop komt.
‘Doof kind’ vertelt het verhaal van Tobias de Ronde, een dove jongeman die zijn draai heeft gevonden in het leven en zichzelf bepaald niet zielig vindt. In oude videofragmenten wordt duidelijk hoe Tobias’ kindertijd eruitzag. Daarnaast geeft zijn vader Alex commentaar op de oude en nieuwe beelden en blikt hij samen met Tobias en z’n broer Joachim terug op het verleden en kijken ze uit naar de toekomst.
De trailer van de documentaire ‘Doof Kind’
Het spreekt voor zich dat die verschillende tijdlijnen in het verhaal een uitdaging zijn voor de audiobeschrijver. Daarnaast wordt een groot deel van de documentaire in Nederlandse gebarentaal verteld. Dat betekent dat daar een hoorbare vertaling voor toegevoegd moest worden. En net zoals je als ziende kijker gaandeweg enkele gebaren oppikt, is ook in de audiodescriptie geprobeerd om de betekenis van sommige gebaren toe te voegen, met daarbij de manier waarop die gebaren gevormd worden. Dat laatste is overigens niet uniek aan deze docu: ook blinde en slechtziende bezoekers van Buitenbeenpop zullen na hun bezoek aan het festival weten hoe je applaudisseert in gebarentaal.
‘Doof Kind’ werd op 24 november bekroond met de IDFA-publieksprijs.
gepubliceerd op 26 januari 2018
Deel op:
Interview met beeldenfluisteraar Benjamine
Op maandag 13 november zond het Radio 1-programma Culture Club een interview uit met beeldenfluisteraar Benjamine Decorte.
In het gesprek met presentatrice Sofie Lemaire en de blinde studiogast Harry Viaene legt onze ex-cursiste Benjamine uit hoe audiodescriptie van beeldende kunst in z’n werk gaat. Daarna geeft ze een beschrijving van het schilderij De Luisterkamer van René Magritte.
De conclusie van Sofie en Harry was dat audiodescriptie voor iederéén toegevoegde waarde heeft en dat is nu net wat we willen bereiken. Proficiat met deze mooie prestatie, Benjamine!
Het interview is terug te beluisteren via deze link: https://radio1.be/herbeluister-culture-club-maandag-13-november-2017. Het fragment begint rond 41 minuten en 30 seconden.
Wil je ook leren hoe je kunst beschrijft voor mensen die blind of slechtziend zijn? Volg dan net zoals Benjamine onze e-cursus!
gepubliceerd op 16 december 2017
Deel op:
Op zoek naar freelance ondertitelaars/audiobeschrijvers
Wij zijn per direct op zoek naar een of meer freelance ondertitelaars/audiobeschrijvers om ons team te versterken.
Wie zijn wij
Nevero is een (ver)taalbedrijf dat gespecialiseerd is in audiovisuele vertaling en mediatoegankelijkheid. Wij vertalen, ondertitelen en schrijven voor diverse bedrijven en instanties in binnen- en buitenland. Daarnaast geeft Nevero-oprichter en eigenaar Susanne Verberk regelmatig gastcolleges, workshops en cursussen over (vertalend) ondertitelen, audiodescriptie en mediatoegankelijkheid.
Wie ben jij
Een ervaren freelance ondertitelaar met interesse in audiodescriptie. Dat is kort samengevat de persoon die wij zoeken.
Je bent al een aantal jaar actief als ondertitelaar en je beschikt uiteraard over je eigen professionele ondertitelsoftware. Welke software dat precies is, maakt verder niet zo veel uit. Wij werken vooral met Wincaps Qu4ntum en Swift, maar Spot is bijvoorbeeld ook prima.
Strakke deadlines schrikken jou niet af. En met strak bedoelen wij soms extreem strak: levering op dezelfde werkdag of zelfs binnen een paar uur is normaal bij ons. Natuurlijk geldt dat alleen voor korte projecten, niet voor langspeelfilms. 😉
Je hebt een brede algemene interesse en volgt onder andere de Nederlandse en buitenlandse politiek op de voet. Want de video’s waar wij aan werken gaan over van alles en nog wat, maar toch vaak over politiek.
Wat doe je?
Je ondertitelt hoofdzakelijk korte webvideo’s. Dit doe je voor dove en slechthorende kijkers (waarbij je achtergrondgeluiden, sprekeridentificaties en muziekomschrijvingen toevoegt) én je maakt ondersteunende ondertiteling voor social media, zodat ook wie zonder geluid kijkt, weet wat er in de video gezegd wordt. Hierbij volg je onze stijlgids.
Daarnaast schrijf je audiodescripties bij dezelfde video’s waarbij je kort en bondig tussen dialogen en achtergrondgeluiden weergeeft wat er in de video te zien is. Hiervoor volg je onze beknopte audiodescriptie-opleiding. De rest leer je al doende van je collega’s.
Op termijn kun je ook ingezet worden voor het audiobeschrijven van films en tv-series, maar op dit moment zoeken we vooral mensen die kunnen helpen bij dringende webvideo’s.
Als je ervaring hebt met vertalend ondertitelen, is dat natuurlijk mooi meegenomen. Engels is (uiteraard) een belangrijke brontaal, maar als je in staat bent om ook uit het Frans op gehoor te vertalen en ondertitelen, is dat zeker een pluspunt.
Interesse?
Stuur dan vóór 12 december een mailtje naar susanne at nevero punt nl. Laat kort even weten met welke vormen van ondertiteling je vertrouwd bent én met welke software je werkt.
gepubliceerd op 5 december 2017
Deel op:
Eén jaar Nevero Nederland
Op donderdag 21 september was het exact één jaar geleden dat de Nederlandse afdeling van Nevero werd opgericht. In dat eerste jaar hebben we tal van audiodescripties geschreven voor films en tv-series. Maar wat ons nóg trotser maakt, zijn de opleidingen die we het afgelopen jaar hebben gegeven.
Van voetbalcommentatoren…
Zo gaven we in januari een audiodescriptie-workshop aan de voetbalcommentatoren van Inter vzw. Deze vrijwilligers verzorgen de audiobeschrijvingen voor de blindentribunes van Buffalo AA Gent, KRC Genk Official, Club Brugge en RSC Anderlecht.
In twee uur tijd kregen ze een inleiding over blindheid en slechtziend-zijn gevolgd door een reeks praktische tips en tricks die ze voortaan kunnen gebruiken tijdens hun beschrijvingen. Tussendoor waren er een aantal oefeningen, zodat ze het geleerde meteen in de praktijk konden brengen.
…tot amateurbeeldbeschrijvers
In mei was de Vereniging Bartiméus Sonneheerdt aan de beurt. Daar waren we gevraagd om een tweedaagse opleiding uit te werken voor vrijwilligers die willen leren hoe je webvideo’s met aanvullende beschrijvingen toegankelijk kunt maken voor mensen met een visuele beperking. Na afloop van de cursus hadden de getrainde amateurbeeldbeschrijvers samen met hun medecursisten de basis gelegd voor een online database van toegankelijke video’s. Vanwege de grote belangstelling werd deze opleiding meteen twee keer gegeven.
En natuurlijk e-cursisten
En tot slot hebben we ook onze unieke e-cursus voor museumgidsen verschillende keren georganiseerd het afgelopen jaar. Op 1 februari ging deze cursus zelfs vervroegd van start nadat we van verschillende kanten de vraag hadden gekregen of de cursus niet wat sneller op de agenda gezet kon worden.
Net zoals de vorige keren hadden we ook nu weer een heel divers publiek, dat onder andere bestond uit gidsen van een stadsmuseum in Vlaanderen, leden van een organisatie die toegankelijke rondleidingen verzorgt in Nederland, een aantal ondertitelaars en vertalers die meer te weten willen komen over audiodescriptie en een studente die bezig was met een eindwerk over audiobeschrijving.
In september is ‘Gidsen voor blinde en slechtziende mensen’ opnieuw begonnen. Nieuw is dat cursisten voortaan voor een kleine meerprijs een maand langer toegang krijgen tot het onlineplatform, zodat ook mensen met een drukke agenda genoeg tijd hebben om de oefeningen af te werken.
Al bij al hebben we het afgelopen jaar een zeventigtal mensen wegwijs gemaakt in audiodescriptie en daar zijn we heel blij mee! Hierbij willen we iedereen die een opleiding heeft gevolgd en alle andere klanten van het voorbije jaar nog eens bedanken!
gepubliceerd op 28 september 2017
Deel op:
RAAK Stimuleringsprijs
Dit jaar wordt voor de tweede keer de RAAK Stimuleringsprijs georganiseerd. De prijs is in het leven geroepen om musea te stimuleren hun collectie toegankelijk te maken voor mensen met een visuele beperking. Museums konden vóór 12 juni een plan indienen waarin ze uitleggen hoe ze dit wilden doen. Een jury, bestaande uit mensen uit de doelgroep, de museumwereld en (blinde) kunstenaars, heeft bepaald welke drie musea het beste voorstel hebben ingediend.
Een van de voorstellen, Oren en ogen tekort, is een initiatief van Museum Boijmans Van Beuningen in samenwerking met Mikxs. Het idee is om museumgidsen op te leiden in het rondleiden van blinden en slechtzienden. Zo kunnen ze leren hoeveel leuker een rondleiding wordt als je er elementen aan toevoegt die ook de andere zintuigen prikkelen. Natuurlijk is dit niet alleen verrijkend voor blinde en slechtziende museumbezoekers, maar voor iedereen die een rondleiding volgt.
Laat dit nu net een van de hoofdpunten uit onze e-cursus zijn. Dat dit in het voorstel terugkomt, is niet zo gek, want de mensen van Mikxs hebben natuurlijk niet zelf het wiel uitgevonden. Ze hebben zich laten inspireren door experts uit heel Europa. Zo hebben ze een audiodescriptie-workshop gevolgd in het British Museum in Londen en zijn ze ook bij ons terechtgekomen voor onze e-cursus.
In deze video past een gids een aantal audiodescriptie-technieken toe die je ook in onze e-cursus leert.
gepubliceerd op 30 augustus 2017
Deel op: