Als je wat langer met audiodescriptie bezig bent, is het je vast al eens overkomen. Je beschrijft een scène en plots merk je dat er iets niet klopt. Een personage dat rondloopt in een dikke winterjas met een sjaal blijkt ineens geen sjaal meer te dragen, bijvoorbeeld. Wat doe je dan? Om te beginnen, kun je dat soort foutjes melden op IMDb.com (Internet Movie Database). Echte filmliefhebbers zijn daar dol op!

Maar wat je als lezer van mijn blog vast wilt weten: wat doe je daarmee in je audiobeschrijving? Het korte antwoord is: niks. Je beschrijft wat je ziet en rekent erop dat ongeveer evenveel audiodescriptie-gebruikers iets zullen merken als dat er ziende mensen zijn die het verband leggen. En dat blijken er héél weinig te zijn… Het is dus niet je taak als audiobeschrijver om de blinde of slechtziende kijker erop te wijzen dat er iets niet klopt.

Een paar voorbeelden…

Dit voorjaar hebben we aan verschillende tv-series gewerkt. In een van die series zaten een paar continuïteitsfouten, zoals wij ze noemen (meer over continuïteitsfouten lees je op Wikipedia). Zo krijgen politieagenten via de radio een melding over het voertuig van een verdachte dat gecrasht zou zijn, maar even later rijdt de verdachte nog steeds in hetzelfde voertuig rond. In zo’n geval zit de fout in de dialogen of meer bepaald in de montage: waarschijnlijk had de mededeling over de crash pas later moeten komen. In de beschrijvingen volgen we in zo’n geval gewoon de montage. Dus je hoort de radioboodschap over de crash en krijgt even later dezelfde informatie als de ziende kijker krijgt, namelijk dat het voertuig nog steeds rondrijdt – maar zonder die ‘nog steeds’ erbij natuurlijk.

Wat ook soms misloopt, is de tijdslijn in een tv-serie. In dezelfde reeks wordt op een gegeven moment gezegd dat iemand ‘vanmiddag’ ontvoerd is. Door die mededeling neem je automatisch aan dat dat in de loop van de late middag / vroege avond wordt gezegd. Maar intussen zijn er van die typische overgangsbeelden geweest van de avond die valt en een nieuwe dag die aanbreekt boven de stad… Daardoor geven de makers eigenlijk weer dat het inmiddels ochtend is. Verwarrend, als je erbij stilstaat, maar weinig mensen staan erbij stil. 😉 Ook hier beschrijven we dus gewoon de overgang van avond naar ochtend en laten we het aan de kijker over om verder na te denken bij die ‘middag’.

En tot slot gebeuren er soms echte foutjes in de montage. Zo hebben we laatst een scène beschreven waarin het hoofdpersonage haar handtas en pistool oppakt voor ze vertrekt. Alleen doet ze dat twee keer na elkaar binnen dezelfde scène! Hier hebben we als beschrijvers het voordeel dat er nooit genoeg tijd is om elke handeling uitvoerig te beschrijven. Wij hebben ons beperkt tot één enkele beschrijving van de actie en daarmee was het ‘blokje’ tussen de twee dialogen alweer mooi gevuld. En ook de andere tv-kijkers is het vast niet opgevallen dat ze twee keer dezelfde actie te zien kregen.

Wil je meer leren over audiodescriptie? Of overweeg je om zelf audiobeschrijver te worden? In onze eendaagse workshop Audiodescriptie schrijven voor film en tv kun je uittesten of het vak je ligt!

gepubliceerd op 9 juli 2020

---

Deel op: