Waarom zijn ondertitels meestal wit?
Een vraag die ik af en toe krijg is hoe het komt dat ondertitels standaard wit zijn. Voor het antwoord moeten we terug in de tijd, naar de stomme film. Om tussentitels (en later ondertitels) aan een filmbeeld toe te voegen, werd er een stukje uit de film ‘gebrand’. Daar waar er geen film meer was, scheen het projectorlicht rechtstreeks op het doek. Aangezien projectorlicht wit is, is de ondertitel dat ook. Tegenwoordig hebben we het trouwens nog steeds over het ‘inbranden’ van ondertitels in een video, ook al gebeurt het nu volledig digitaal.
In deze video op mijn YouTube-kanaal vertel ik je meer over het inbranden van ondertitels in je video en het werken met losse srt-bestanden. Ook krijg je een kort overzicht van de voor- en nadelen van inbranden vs. srt’s.
Die witte ondertitels zijn lang niet overal de standaard gebleven. In Korea bijvoorbeeld is geel de gebruikelijke kleur voor ondertiteling. Dat is ook de reden dat sommige Samsung-tv’s soms gele ondertitels weergeven. Tegenwoordig kun je vaak zelf de kleur van de ondertitels aanpassen op je tv. Netflix en Apple TV bieden bijvoorbeeld die functie. Naast de kleur kun je ook de grootte van de letters kiezen en bepalen of er een zwart of grijs balkje achter de ondertitels moet komen.
Kleuren bij ondertiteling voor doven en slechthorenden
Wie teletekst-ondertiteling gebruikt, zal merken dat er vaak kleuren voorkomen in de ondertitels voor doven en slechthorenden. Die kleuren dienen dan om verschillende sprekers van elkaar te onderscheiden en ze worden in een vaste volgorde uitgedeeld. Door elk personage een eigen kleur te geven, maak je het voor de dove en slechthorende kijkers een stuk eenvoudiger om de spreker te identificeren.
Als je zelf video’s maakt, kun ook zelf kleuren toevoegen als je de ondertitels inbrandt. In de video hieronder leg ik uit hoe het werkt in Happy Scribe. Wil je meer leren over ondertitelen met Happy Scribe? In onze workshop van een halve dag deel ik al mijn tips & tricks.
Bij het toekennen van kleuren gaan we als volgt te werk:
Muziekomschrijvingen, achtergrondgeluiden, songteksten en voice-overs zijn altijd wit. Daarnaast krijgt ook het belangrijkste hoofdpersonage wit.
Na wit zijn cyaan (lichtblauw) en geel de duidelijkste kleuren. Deze gebruiken we dus voor andere belangrijke personages. De volgende kleur die we gebruiken is magenta (roze). Groen, rood en donkerblauw zijn minder goed leesbaar, dus die reserveren we voor minder belangrijke personages.
Ook is het erg belangrijk dat elk personage een eigen, vaste kleur heeft en houdt. Dat is minder eenvoudig dan het lijkt omdat personages vaak met elkaar in dialoog gaan en we in dat geval dus twee verschillende kleuren moeten zien te gebruiken. Als er heel veel personages zijn in een programma, moet je als ondertitelaar dus heel goed opletten wie je welke kleur geeft!
Toch zijn kleuren niet de enige manier om sprekers van elkaar te onderscheiden in ondertiteling. In onze ondertitelcursus leer je precies hoe het werkt. De e-cursus loopt nog tot 15 augustus, maar dit najaar zetten we de cursus opnieuw op de planning. Laat zeker iets weten als je mee wilt doen!
gepubliceerd op 28 juli 2022
Deel op: