Hoe zorg je dat je consequent blijft in je beschrijvingen?

Een aantal jaar geleden schreven we de audiodescriptie bij een tv-serie die erg snel klaar moest zijn. Daarom besloot de klant om het werk over twee partijen te verdelen: wij kregen de eerste helft van de afleveringen en een ander bureau deed de andere helft. 

Nu is het natuurlijk niet de bedoeling dat je als kijker merkt dat de beschrijvingen niet allemaal door dezelfde persoon zijn gedaan. Er zijn een aantal manieren om ervoor te zorgen dat de beschrijvingen tijdens de hele reeks consequent blijven.

Allereerst is er de eindredactie. Dat houdt in dat iemand het werk van de audiobeschrijver(s) nakijkt en zo de continuïteit in het oog houdt.

Maar bij langlopende series en/of als er erg veel haast bij is, is het ook voor de eindredacteur lastig om niks over het hoofd te zien. Het gaat ten slotte om heel verschillende dingen: 

✔ kleuren (is voorwerp X geel / knalgeel / felgeel of kanariegeel)

✔ voertuigen (rijden de rechercheurs in een patrouillewagen of noemen we hun auto de dienstwagen) 

✔ locaties (als de agenten met een verdachte praten, zitten ze in de verhoorkamer; als ze met een getuige praten, doen ze dat in de spreekkamer)

✔ uiterlijke kenmerken (heeft de vrouwelijke rechercheur nu lichtbruin haar of donkerblond)

Maar hoe zorgen we er nu voor dat we altijd dezelfde beschrijvingen gebruiken? Dat doen we door ze vast te leggen in de schrijfbijbel. Dat is een document met vaste beschrijvingen van voorwerpen, personages, kleding, locaties, ...

Het achterliggende idee is dat als je als ziende kijker dezelfde beelden krijgt, je als audiodescriptie-gebruiker dezelfde beschrijvingen te horen krijgt.

In deze video vertel ik je nog meer over het belang van een goede schrijfbijbel. 👇

Wil je leren hoe je audiodescriptie schrijft bij films en tv-series? Volg dan op 15 mei onze workshop in Maastricht! De inschrijvingen zijn nu geopend.

gepubliceerd op 11 maart 2025